عفونت با HPV یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد پوست یا غشای مخاطی (زگیل) می شود. بیش از ۱۰۰ نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی نیز می توانند انواع مختلفی از سرطان را ایجاد کنند.

اکثر عفونت های HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV تناسلی می توانند در قسمت تحتانی رحم متصل به واژن (دهانه رحم) باعث سرطان. انواع دیگر سرطان ها، از جمله سرطان های مقعد، آلت تناسلی، واژن، فرج و پشت گلو (اوروفارنکس)، با عفونت HPV مرتبط هستند.

این عفونت ها اغلب از طریق تماس جنسی یا سایر تماس های پوستی منتقل می شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر سویه های HPV کمک کنند که احتمال ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان دهانه رحم وجود دارد.

علائم HPV

در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن عفونت HPV را قبل از ایجاد زگیل شکست می دهد. هنگامی که زگیل ظاهر می شود، بسته به نوع HPV که درگیر است، ظاهر آنها متفاوت است:

• زگیل ناحیه تناسلی: اینها به صورت ضایعات مسطح، برجستگی های کوچک شبیه گل کلم یا برآمدگی های ساقه مانند ظاهر می شوند. در زنان، زگیل تناسلی بیشتر در ناحیه فرج ظاهر می‌شود، اما می‌تواند در نزدیکی مقعد، دهانه رحم یا واژن نیز ایجاد شود. در مردان، زگیل تناسلی در آلت تناسلی و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شود. زگیل تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شود، اگرچه ممکن است خارش داشته باشد یا حساس شود.
• زگیل های رایج: زگیل های معمولی به صورت برآمدگی های خشن و برجسته ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان ایجاد می شوند. در بیشتر موارد، زگیل‌های معمولی به سادگی ناخوشایند هستند، اما همچنین می‌توانند دردناک یا مستعد آسیب یا خونریزی باشند.
• میخچه کف پا: زگیل های کف پا، زگیل های سخت و دانه دانه ای هستند که معمولا در پاشنه ها یا توپ های پا ظاهر می شوند. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی شوند.
• زگیل های مسطح: زگیل های مسطح ضایعاتی با سطح صاف و کمی برجسته هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند، اما کودکان معمولا آنها را روی صورت می گیرند و مردان تمایل دارند آنها را در ناحیه ریش قرار دهند. زنان تمایل دارند آنها را روی پاها قرار دهند.

 سرطان دهانه رحم

تقریباً همه انواع سرطان‌ دهانه رحم به دلیل عفونت‌های HPV ایجاد می‌شوند، اما سرطان دهانه رحم ممکن است بعد از عفونت HPV، حتی ۲۰ سال یا بیشتر طول بکشد تا ایجاد شود. عفونت HPV و سرطان اولیه دهانه رحم معمولاً علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. واکسینه شدن در برابر عفونت HPV بهترین محافظت شما در برابر سرطان دهانه رحم است.

از آنجایی که سرطان اولیه دهانه رحم علائمی ایجاد نمی کند، ضروری است که زنان به طور منظم آزمایش های غربالگری را برای تشخیص هرگونه تغییر پیش سرطانی در دهانه رحم که ممکن است منجر به سرطان شود، انجام دهند. دستورالعمل های فعلی توصیه می کنند که زنان ۲۱ تا ۲۹ ساله هر سه سال یک بار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.

به زنان ۳۰ تا ۶۵ ساله توصیه می شود که هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند و یا اگر آزمایش DNA HPV را هم انجام می دهند، هر پنج سال یک بار آزمایش پاپ را ادامه دهند. زنان بالای ۶۵ سال اگر سه آزمایش پاپ تست طبیعی پشت سر هم انجام داده باشند یا دو آزمایش HPV DNA و پاپ تست بدون نتایج غیرطبیعی انجام داده باشند، می توانند آزمایش را متوقف کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا فرزندتان زگیل هایی از هر نوعی دارید که باعث خجالت، ناراحتی یا درد می شود، با پزشک خود مشورت کنید.

دلایل عفونت با HPV

عفونت HPV زمانی رخ می دهد که ویروس معمولاً از طریق بریدگی، ساییدگی یا پارگی کوچک در پوست وارد بدن شما می شود. ویروس پاپیلومای انسانی عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود.

عفونت های HPV تناسلی از طریق رابطه جنسی، رابطه مقعدی و سایر تماس های پوستی در ناحیه تناسلی ایجاد می شود. برخی از عفونت های HPV که منجر به ضایعات دهانی یا تنفسی فوقانی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شوند.

اگر باردار هستید و عفونت HPV با زگیل تناسلی دارید، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. به ندرت، عفونت ممکن است باعث رشد غیر سرطانی در جعبه صدای نوزاد (حنجره) شود.

زگیل ها قابل سرایت هستند و می توانند از طریق تماس مستقیم با زگیل پخش شوند. زگیل همچنین می تواند زمانی گسترش یابد که شخصی چیزی را لمس کند که قبلاً زگیل را لمس کرده است.

عوامل خطر عفونت HPV

عوامل خطر عفونت HPV عبارتند از:

• تعداد شرکای جنسی: هرچه شرکای جنسی بیشتری داشته باشید، احتمال ابتلا به عفونت HPV تناسلی بیشتر می شود. داشتن رابطه جنسی با شریکی که چندین شریک جنسی داشته است نیز خطر شما را افزایش می دهد.
• سن: زگیل های شایع بیشتر در کودکان ایجاد می شود. زگیل تناسلی اغلب در نوجوانان و جوانان رخ می دهد.
• سیستم ایمنی: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV هستند. عواملی نظیر عفونت با اچ آی وی/ایدز یا استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که پس از پیوند اعضا استفاده می شود، باعث تضعیف سیستم ایمنی می شود.
• پوست آسیب دیده: مناطقی از پوست که سوراخ یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های معمولی هستند.
• تماس شخصی: دست زدن به زگیل های شخصی یا عدم استفاده از محافظ قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند – مانند دوش های عمومی یا استخرهای شنا – ممکن است خطر ابتلا به عفونت HPV را افزایش دهد.

عوارض ناشی از عفونت با HPV

• ضایعات دهانی و تنفسی فوقانی. برخی از عفونت‌های HPV باعث ایجاد ضایعات روی زبان، لوزه‌ها، کام نرم یا داخل حنجره و بینی می‌شوند.
• سرطان. برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. این سویه ها همچنین ممکن است به سرطان های اندام تناسلی، مقعد، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی کمک کنند.

راههای پیشگیری از عفونت

زگیل های رایج

جلوگیری از عفونت های HPV که باعث زگیل های معمولی می شوند، دشوار است. اگر زگیل معمولی دارید، به آن دست نزنید و از جویدن ناخن‌ها پرهیز کنید.

میخچه کف پا

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های HPV که باعث زگیل کف پا می شوند، در استخرهای عمومی و رختکن از کفش یا صندل استفاده کنید.

زگیل ناحیه تناسلی

شما می توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سایر ضایعات تناسلی مرتبط با HPV را کاهش دهید:

• کاهش تعداد شرکای جنسی
• استفاده از کاندوم لاتکس که می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد

واکسن های HPV

واکسن  Gardasil 9 یک واکسن HPV تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده است و می تواند برای مردان و زنان برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی استفاده شود.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران ۱۱ و ۱۲ ساله توصیه می‌کند، هرچند می‌توان آن را در سن ۹ سالگی نیز تزریق کرد. این واکسن برای دختران و پسران که قبل از تماس جنسی و تماس جنسی و در معرض HPV قرار دارند مناسب است. تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین پایین با شروع زودتر فعالیت جنسی ارتباطی ندارد.

هنگامی که فردی به HPV آلوده می شود، واکسن ممکن است آنقدر مؤثر نباشد یا اصلاً کارساز نباشد. پاسخ به واکسن در سنین پایینتر در مقایسه با سنین بالاتر بهتر است. اما اگر واکسن قبل از ابتلا به فردی تزریق شود، می تواند از اکثر موارد سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می کند که همه کودکان ۱۱ و ۱۲ ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند. نوجوانان جوان ۹ و ۱۰ ساله و نوجوانان ۱۳ و ۱۴ ساله نیز می توانند واکسیناسیون را بر اساس برنامه به روز شده دو دوز دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر ۱۵ سال موثر است.

نوجوانان و بزرگسالان جوانی که بعداً در سنین ۱۵ تا ۲۶ سالگی واکسن را شروع می کنند، باید تا سه دوز از واکسن دریافت کنند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده اخیراً استفاده از Gardasil 9 را برای مردان و زنان ۹ تا ۴۵ ساله تأیید کرده است. اگر ۲۷ تا ۴۵ ساله هستید، برای دریافت واکسن HPV با پزشک خود مشورت کنید.